Wybór wierszy jednego z odnowicieli języka poezji niemieckojęzycznej po roku 1945. Twórca słuchowisk, wiedeńczyk i miłośnik jazzu. Nie widział sprzeczności między eksperymentem a innymi formami pisania. Jego wiersze dotykają krańcowych punktów ludzkiej egzystencji, docierając do strefy milczenia; poprzez osadzenie w konkrecie powszedniości unikają jednak fałszywego patosu i abstrakcji. Krytyczna analiza języka, niezrównane poczucie humoru i kunszt prostoty to znaki rozpoznawcze tej poezji.