Opinia na temat książki Sekrety nigdy nie umierają

Thriller YA Vincenta Ralpha pt. “Sekrety nigdy nie umierają” mimo iż skierowany jest docelowo do młodzieży, to dla dorosłego czytelnika też okaże się całkiem fajną rozrywką. A wyjątkowo dobrze przemówi do rodziców, gdyż to relacje nastolatka z rodzicami odgrywają w nim naprawdę ważne miejsce w fabule. Jest to historia piątki 17-latków, z których każdy z nich skrywa jakiś sekret tak wstydliwy, że nie chce go nikomu wyjawić - jednak, by nie obarczać się poczuciem winy, nie dać się zgnieść temu sekretowi, co roku wyjawiają je w pustej chacie w lesie. A jednak tegoroczny rytuał zostaje zakłócony i to od niego rozpoczyna się rozgrywka z nieznajomym przeciwnikiem - ktoś zna ich sekrety, ktoś zaczyna ich nękać. Krótkie rozdziały, pierwszoosobowa narracja i dynamiczna akcja z solidnymi twistami sprawiają, że książka od samego początku nieźle wciąga! Jej styl jednak jest uniwersalny, jedyny powiew nowoczesności to miejsce w fabule dla różnych tożsamości i orientacji. Postaci zbudowane są ciekawie, każdy obarczony jest własnym dramatem, a problemy z jakimi się borykają na co dzień wypadają bardzo normalnie - przede wszystkim są to oczekiwania co do przyjaciół, rodziców i dzieci. Dla mnie np. najtrudniejszą postacią był ojciec głównego bohatera, który usilnie przenosił na swoje potomstwo własne niespełnione marzenia. Oczywiście ważna jest i tematyka, jaką powieść niesie - skrywanie sekretów nigdy nie jest dobre - konsekwencje tylko narastają, tak samo jak i poczucie winy, a czasami po ich wyjawieniu okazuje się, że wcale nie były tak straszne, jak wydają się zachowane w tajemnicy. W końcu chyba nie ma na świecie człowieka, który kiedyś w swoim życiu nie zrobiłby czegoś głupiego, prawda? Książka propaguje otwartość i szczerą rozmową, a to wydaje mi się ważnym przesłaniem dla młodych ludzi.