Sebastian. Jak poderwać drania? Tom 1

Porzućcie wszelkie wymagania, ci, którzy bierzecie się za tę książkę, a będziecie nawet usatysfakcjonowani :P

Naczytałam się opinii, że to wielkie gie, że nie da się czytać bez irytacji i chęci szybkiego porzucenia, że to chamówa na kołach i w ogóle tragedia.
No fakt, są elementy które potrafią wyprowadzić z równowagi a nawet doprowadzić do pionowego startu, tych co wrażliwszych.
Koledzy naszego głównego bohatera, oraz on sam, choć w mniejszym stopniu, niezbyt dobrze odnoszą się do kobiet. Traktują je co najmniej przedmiotowo. Trochę jak dychające gumowe lale no. Co tu ukrywać.
Tylko, że tego typu scen jest dosłownie kilka, da się policzyć na palcach jednej ręki i jak się to przeboleje, albo puści w niepamięć to wyłania się całkiem przyjemna opowiastka z gatunku darcie kotów, ona go nie chce on ją ma za wyzwanie itd.

Bo naprawdę James jako bohaterka daje Sebastianowi nieźle popalić. Ona mogłaby pociągnąć niejedną kiepską historię tak, że stałaby się niezła ;)
Sam Oz też nie jest z tych najgorszych. Wkurzył mnie, że sobie urządzał kotłowanie pościelowo-ścienne z inną babą już po poznaniu bohaterki, ale no z dnia na dzień człowiek się nie zmienia. A przynajmniej ma prawo się nie zmienić. Ważne, że jak już ustawił azymut na James to inne kobiety nie istniały ;)

Nie wymagajcie od ‘Jak poderwać drania’ cudów. To takie czytadło, na czas gdy nie chce się myśleć a chce się czegoś totalnie lekkiego.
Tak, można się wkurzyć na męskich bohat...

Sebastian, czyli jak poderwać drania.

Jameson spędza ogrom czasu w bibliotece szkolnej, gdzie poznaje Sebastiana Osborna na którego wołają Oz. Oboje ulegają pewnemu zakładowi, a Sebastian po tym pragnie zawalczyć o naszą maniaczkę kardiganów. Tylko czy Jameson naprawdę jest taką nudziarą?

Mamy tu zwykłą lekturę na rozluźnienie. Nie mamy tu strasznego dzieciństwa, gangów ani niczego co sprawiłoby, że ta książka porwałaby nas i roztrzaskała. Mamy za to prześmieszne dialogi, łamanie stereotypów i pierwszą miłość tak naprawdę. Bardzo miło czytało mi się tą powieść, a przerywniki między rozdziałami doprowadzały mnie do łez. Jeżeli szukacie książki, przy której będziecie mogli się pośmiać to jest lektura obowiązkowa dla was!