Salon berliński i inne eseje

Niewielu myślicieli podejmowało problemy polityczne i etyczne XX wieku z taką wnikliwością i intelektualną pasją jak Hannah Arendt. Nieodparcie pociągało ją rozumienie, nadawanie sensu wydarzeniom historycznym, politycznym i kulturowym. W Salonie berlińskim, wyborze niepublikowanych za jej życia tekstów z lat 1930?1954, prezentuje się jako myślicielka zanurzona w ideach egzystencjalnych, kontynuatorka ruchu umysłowego pojmującego myślenie zawsze w związku z istnieniem. Druga grupa zebranych tu tekstów to rezultat jej długoletnich badań nad problematyką ?winy niemieckiej?, odpowiedzialności Niemców za Holocaust. Hannah Arendt mówi między innymi o egzystencjalizmie, nazizmie, odpowiedzialności i winie, miejscu religii we współczesnym świecie, naturze totalitaryzmu. Eseje składające się na Salon berliński pozwalają śledzić rozwój Arendt jako filozofki i myślicielki oraz dowodzą, że jej idee i opinie ciągle pozostają tak samo prowokujące i przełomowe jak na początku jej kariery. Autor wyboru i przedmowy: Piotr Nowak Hannah Arendt (1906?1975) Filozof i politolog pochodzenia żydowskiego, uważana za jedną z najwybitniejszych myślicielek XX wieku. Urodziła się w Niemczech, studiowała w Marburgu, Fryburgu Bryzgowijskim i Heidelbergu, była uczennicą Martina Heideggera, Edmunda Husserla i Karla Jaspersa. Od 1933 przebywała na emigracji. Wykładała w Berkeley, Princeton i New School for Social Research. Jej najgłośniejsze prace to Korzenie totalitaryzmu i Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła. Nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka ukazały się dotychczas dwa zbiory jej esejów: Odpowiedzialność i władza sądzenia oraz Polityka jako obietnica.