Sajgon

Andre Le Gal, Karol Maliszewski

6 /10

Ocena 6 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6 /10

Ocena 6 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów

Opis

\"Ujebiste te cynaderki, jak to mówi młodzież\" wymruczał Żuku i rzucił się na następną porcję podrobów w tak mistrzowski sposób przez panią Kasię przyrządzonych. - Ona chyba mówi zajebista - mruknęła znad swojego talerza gospodyni. - Co proszę? - Zajebista. - Tak, tak, ogórkowa była zajebista, ale te cynaderki to już całkiem co innego w smaku i wyrazie, że tak powiem, dlatego musiałem użyć innego pojęcia. - Co to właściwie znaczy ujebiste? Tego się nie czuje, tego się nie rozumie. - Chciałem wznieść się na wyższy poziom retoryki, chciałem wyrazić zachwyt, otrzeć się o ekstazę, chciałem zadowolić panią językiem moim. - Co proszę?! - Katarzyna parsknęła sosem na obrus i wypuściła widelec z ręki. - Jedzmy, jedzmy, bo stygnie - Żuku pojednawczo zakończył tę wymianę zdań, lecz nawet nie dojadł. fragment książki W \"Sajgonie\" Karola Maliszewskiego największa tajemnica wiąże się wcale nie z fascynacją miejscem i człowiekiem, lecz z literaturą, którą niemiłosiernie autor tu okpiwa, lecz również składa jej jedyny w swoim rodzaju hołd. Osobisty i wspólnotowy, erotyczny i egotyczny, fragmentaryczny i ogarniający. Tę książkę piszą wszyscy jego bohaterowie, zastani w życiu pełnym literatury, w Sajgonie, czyli wszędzie. Grzegorz Chojnowski

Data wydania: 2009-11-23

ISBN: 978-83-62006-52-6, 9788362006526

Wydawnictwo: Biuro Literackie

Kategorie: Literatura obyczajowa, Literatura kobieca

Stron: 160

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Recenzje

Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Sajgon? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@samarytanka2

2012-01-11

8 /10

Nie wiem, o co chodzi - i tak jest przy czytaniu tej książki bardzo długo. I wreszcie, kiedy fragmenty zaczynają się wyjaśniąć i zazębiać, pojawia się opis podróży na Islandię. Znowu nie wiem o co chodzi. Albo to jest taka metoda, bardzo oryginalna, nie przeczę, albo... Ten autor zaskakuje mnie po raz drugi. A juz myslalam po pierwszej ksiazce, że go rozgryzłam, ze najwazniejszy jest dla niego jezyk, poetyckie pokazywanie języka. Ale tu jednak jest coś więcej.

| link |

@Kurtho

2023-05-06

4 /10

Przeczytane

Cytaty z książki

“Szum wokół samotnego człowieka. Tak jakby ktoś, społeczeństwo, instytucje, czort wie kto, bez przerwy przystawiał do jego głowy olbrzymią muszlę. Potrząsa głową, chce zerwać ten hełm, a właściwie hełmofon, w którego słuchawkach syczą głosy, mieszają się języki, nakładają się komunikaty przekonane o własnej ważności. Niekiedy taki człowiek bije głową o mur i to wydaje się absurdalne, gdyż nie widzimy uciskającej go zmory. Innym razem sięga po pióro i zniszczony zeszyt, licząc na chwilową ulgę, sądząc, że utrwali coś z własnej niezależności ledwo słyszalnej w tym nieustannym szumie. Kim jestem na chwilę, kim jestem w tych rzadkich porywach własnej prawdy? Czy w ogóle jest we mnie coś niezwiązanego z wiedzą wbijaną z góry do głowy, z wyłaniającą się z szumu matrycą zachowań, gestów, przekonań, słów? Co mam zrobić, żeby wyłamać się z tego bardziej? Z czego właściwie chcę się wyłamać?”

Dodaj cytat