Opinia na temat książki Sacrum et profanum

Patrzyła na wzburzone morze i zastanawiała się gdzie zgubiła duszę.
Nie każda prostytutka jest osobą z marginesu i każda miała inne powody by zacząć uprawiać najstarszy zawód świata.

Agata Donrowolska jest piękną i mądrą dziewczyną wywodzącą się z wielodzietnej rodziny i marzy by wyrwać się ze szponów biedy.
Dziewczyna zaraz po świetnie zdanej maturze wyruszyła do Gdańska, gdzie podjęła studia psychologiczne.
Z racji swej urody nigdy nie narzekała na brak zainteresowania ze strony mężczyzn, przedstawicielki jej własnej płci były raczej wrogo nastawione i niechętne.
Wyjątkiem jest współlokatorka młodej kobiety z akademika, Anka.
Początkowo obie trzymają się na dystans , a gdy Agata podejmuje dorywczą pracę kelnerki nie bardzo ma czas na zacieśnienie więzi towarzyskich.
To właśnie podczas jednego z wieczorów, który młoda kobieta spędza w restauracji poznaje Marcjna i Rafała, dwóch młodych prawników, którzy w kilturalny sposób proponują jej seks za pieniądze.
Właśnie ta sytuacja staje się impulsem do podjęcia decyzji o zostaniu call- girl.
Wkrótce potem studentka poznaje dwóch mężczyzn, którzy diametralnie odmienią jej dotychczasowe życie.
Jan jest zamożnym biznesmenem po pięćdziesiątce i choć bohaterka ma wątpliwości odnośnie do mężczyzny ten okazuje się elokwentnym rozmówcą i całkiem niezłym kochankiem.
Szybko nawiązuje się między nimi nić wzajemnej sympatii i zrozumienia, a Zieliński powierza swej przyjaciółce kolejne sekrety.
Zaproponuje jej też pewien nietypowy układ, który oboje zaprowadzi do malowniczej Normandii.
W swej zawodowej karierze Anastazja bo takie imię przybrała przyszła pani psycholog spotyka jednak Maurycego młodego niedoświadczonego chłopaka dla którego zostanie pierwszą kochanką. Młody mężczyzna z czasem przełamuje swoją nieśmiałość a w Anastazji budzą się uczucia o których istnieniu nie wiedziała.
Czy namiętność przerodzi się w coś więcej?
Czy dziwka może się zakochać?
I jak na relację pary wpłynie sekret skrywany przez ukochanego Agaty?

Uwielbiam takie powieści. Po prostu. Głębokie, refleksyjne , lecz jednocześnie nieoczywiste.
Główną bohaterkę poznajemy w trakcie swoistej spowiedzi, wywiadu udzielanego dziennikarce.
Opowiada ona swoją historię bez koloryzowania , upiększania.
A to opowieść barwna , piękna i bolesna.
Zakończenia nijak nie przewidziałam, a kolejne strony umykały w mgnieniu oka.
Cudna , po prostu przepiękna. ❤️💙