Rytuał

Ewidentnie klimat książki psuje tłumaczenie. Przypomina mi to momenty w programie telewizyjnym na żywo podczas tłumaczenia rozmowy i często wychodzi dość nieudolnie, jakby nie radzono sobie z tempem, co w konsekwencji nie oddaje dobrze emocji ani też sensu wypowiedzi. Tutaj można zaobserwować to samo poprzez powtórki pytań w dialogach, błędy stylistyczne i gramatyczne; wypowiedzi stają się mechaniczne. O niebo lepiej w warstwie opisowej, ale dość trudno byłoby czytać thriller bez prowadzonych rozmów.

Krótkie rozdziały zamykające prowadzony wątek sprzyjają szybkiemu czytaniu. Temat świetny, mamy poruszony problem narkomanii, afrykańskich wierzeń, porozumiewania się ze zmarłymi. Rozdziały dotyczące Mossy'ego pobudzały wyobraźnie i czekało się z napięciem co zdarzy się dalej. Tak samo z zainteresowaniem czyta się fragmenty, gdy pojawiają się sceny nurkowania pani sierżant. Oprócz warstwy dochodzeniowej jest ta osobista, czyli rodzące się uczucie i śmierć rodziców, przeszłość, która ma wpływ na teraźniejszość. Książka ma otwarte zakończenie, gdyż pewne jej wątki są kontynuowane w "Skórze", więc na pewno wszystko znajdzie jeszcze wyjaśnienie.
W tych okolicznościach można było mieć nadzieję, że thriller wypadnie rewelacyjnie, ale tak nie jest i uważam, że w dużej mierze właśnie przez tłumacza. W takiej sytuacji nie pozostaje nic innego, jak skonfrontować to z oryginałem. A nuż to genialna fabuła ukryta za niedobranymi słowami jedynie w polskim wydaniu?