W tych trzech portretach autor próbował przedstawić własny sposób widzenia epoki Wielkiej Rewolucji Francuskiej XVIII wieku. Epoka ta była tragiczna przede wszystkim dla jej przywódców i bohaterów, którzy żywili nadzieję, iż tworzą wielką rewolucję mającą przeobrazić rodzaj ludzki, powołaną do tego, aby doprowadzić społeczeństwo do idealnego, złotego wieku sprawiedliwości, wolności i równości. W istocie zaś, niezależnie od świadomości i woli tych ludzi, rewolucja stała się rewolucją burżuazyjną... (ze wstępu)