Powszechnie zauważa się, że zjawiska i procesy rozwojowe zachodzące we współczesnym świecie mają charakter globalnych przekształceń cywilizacyjnych. Polegają one na kształtowaniu się szeroko rozumianej integracji międzynarodowej, a w tym też na wzroście aspiracji i aktywności społeczności lokalnych. Wyrazem urzeczywistnienia tych przekształceń jest próba budowy świata bez granic państwowych. W Europie Zachodniej dał jej początek układ z Schengen z 26 marca 1995 r., znoszący punkty graniczne między Francją, Belgią, Hiszpanią, Holandią, Luksemburgiem, Niemcami i Portugalią. W warunkach współczesnych przekształceń cywilizacyjnych państwo traci pozycję lokalnego monopolisty; nie ma ono kontroli nad informacją, gospodarką, rozwojem naukowo-technicznym. Zauważa się, że nie daje się rozwiązać wielu problemów, przed którymi staje ludzkość w ramach jednego państwa, np. kwestii bezpieczeństwa. Niektóre państwa uświadamiając wizję konsekwencji przemian, a w tym konieczności zintegrowania działań międzynarodowych starają się przy tym pielęgnować wartości swych tradycji. Jednym z nich jest Francja, która opowiadając się za urzeczywistnianiem wartości globalnych, a zwłaszcza ogólnoeuropejskich dąży do zachowania tradycji swego dziedzictwa kulturowego. Fragment wstępu