Cechą wspólną artykułów zamieszczonych w tym tomie jest podkreślanie doniosłości środowiska rodzinnego w rozwoju człowieka zarówno wtedy, gdy pełni on rolę dziecka, jak i wtedy, gdy podejmuje role rodzicielskie. Autorzy tekstów teoretycznych i empirycznych wykazują, że rodzina to nie tylko źródło stymulujące, ale niestety także hamujące rozwój jej członków. Współczesne poglądy i wyniki badań przedstawione w tym tomie, po pierwsze, podkreślają wagę kontaktów obojga rodziców na wszystkich etapach rozwoju dziecka, ze szczególnym uwzględnieniem okresu prenatalnego, po drugie, koncentrują się na wpływie rodziny nie tylko na rozwój dzieci, lecz także na rozwój rodziców, i wreszcie, po trzecie, wynika z nich, że nawet wtedy, gdy badanie nie dotyczy wprost problemu stosunków rodzinnych, to i tak uzyskane wyniki warto interpretować w ich kontekście.