Książka jest próbą opisu wybranych zagadnień z historii, teorii i nauczania retoryki w czasach I Rzeczypospolitej. Głównymi problemami są: zagadnienia stylu i składni, problemy związane z argumentacją retoryczną. Książka zawiera także analizy retoryczne takich autorów, jak m.in. Maciej Kazimierz Sarbiewski, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Cyprian Norwid, Leopold Staff, Zbigniew Herbert. Uzupełnieniem jest studium dotyczące tzw. rodzaju historycznego, czwartego rodzaju retorycznego, w którym zawarto polemikę z poglądami Fryderyka Nietzschego na retorykę.