Monografia dotyczy wyjątkowego w skali europejskiej zespołu rzeźbionych głów w sali Poselskiej na Wawelu, wykonanego w r. 1540 na zlecenie Zygmunta I Starego. Autor omawia dzieje tego zbioru aż do XX w., rozpatrując formę rzeźb, treści ideowe, recepcję społeczną i legendy, równocześnie wiele miejsca poświęca ich ponownemu umieszczeniu w stropie odnawianego po r. 1905 zamku. Publikacja obejmuje też dotychczasowy stan badań i ujawnia wiele nowych faktów.
Streszczenie w jęz. Angielskim. 33 tablice (kolorowe)