Pseudo-Dionizy Areopagita to tajemniczy autor z przełomu V i VI w., którego prawdziwego imienia nie znamy. Jednak jego pisma wywarły olbrzymi wpływ na kształtowanie się teologii i mistyki zarówno we wschodnim, jak i zachodnim chrześcijaństwie. Oparł on swoją teologię na greckim systemie filozoficznym – neoplatonizmie. Wzajemna relacja myśli neoplatońskiej i chrześcijańskiej w pismach Pseudo-Dionizego stała się więc zagadnieniem gruntownie analizowanym w literaturze przedmiotu. Nowe spojrzenie na ten problem przedstawia Autor niniejszej książki, podejmując m.in. próbę dokładniejszego zbadania fragmentów Corpus Dionysiacum pod względem obecności w nich poglądów zarówno chrześcijańskich, jak i pogańskich. Analiza ta ujawnia „chrześcijańską świadomość” Areopagity, która wyraża się nie tylko we fragmentach jego dzieł polemizujących z myślą pogańską, ale także w samym przyjęciu przezeń pseudonimu, odwołującego się do znanej z Dziejów Apostolskich postaci ateńczyka, nawróconego na chrześcijaństwo po wysłuchaniu słynnej mowy św. Pawła wygłoszonej na skale Aresa. Bycie chrześcijaninem oznacza dla Pseudo-Dionizego bycie prawdziwym filozofem – zatem jest on chrześcijaninem i dlatego właśnie jest platonikiem.