Tracy Campbell nigdy nie chciała wyjeżdżać z Przystani Nadziei w pochmurnym Oregonie ani opuszczać należącej do jej rodziny od trzech pokoleń sielskiej plantacji żurawiny, na której dorastała. Jednak perypetie życiowe (i miłosne) pokrzyżowały jej plany. Kiedy tragiczne wydarzenia ponownie wywracają jej świat do góry nogami, postanawia wrócić do rodzinnego miasta i dźwignąć kulejącą plantację. Nie ma w planach kolejnej miłości… nie ma jej też Michael Hunter. Turysta z Chicago skrywa w swym sercu mroczne sekrety. Gdy jednak Tracy werbuje go do pomocy w miejscowej organizacji charytatywnej, w Przystani Nadziei daje się wyczuć powiew zmian, przynoszących pocieszenie i nadzieję wielu ludziom – w tym także Tracy i Michaelowi. Irene Hannon jest autorką wielu bestsellerowych i nagradzanych romansów oraz powieści z dreszczykiem przyznawanych przez instytucje, jak i czytelników. Uzyskała dyplom z psychologii oraz dziennikarstwa. W przeszłości pracowała jako kierownik do spraw komunikacji korporacyjnej w firmie mieszczącej się w rankingu Fortune 500. Siedmiokrotnie nominowana do nagrody RITA, przyznawanej za najlepsze dzieła z gatunku romansu. Znajduje się też w gronie szesnastu pisarzy, którzy zostali wpisani do amerykańskiej Galerii Sław Autorów Romansów.
Przystań Nadziei
Irene Hannon
6.8
/10
Ocena 6.8 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
/o-9788365843258/n/przystan-nadziei)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
6.8
/10
Ocena 6.8 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2018
ISBN: 978-83-65843-25-8, 9788365843258
Wydawnictwo: Dreams
Kategorie:
Romans,
Literatura kobieca
Stron: 400
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Przystań Nadziei
27.11.2019
Każdy z nas tęskni za swoją przystanią nadziei. A czy Ty już odnalazłeś swoją przystań nadziei ? Jeżeli nie, to jeszcze wszystko przed Tobą. Tracy Campbell prowadzi wraz z wujem rodzinną plantację żurawiny. Z roku na rok uprawy przynoszą coraz mniejsze zyski. Tracy, aby dokapitalizować plantację, pracuje zawodowo jako księgowa oraz udziela się ... Recenzja książki Przystań Nadziei
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@katala
2019-11-18
5
/10
Przeczytane
Zwykłe ludzkie życie
2019
Ot tak, po prostu
Mam pewien problem z tą książką, bo o ile sama tematyka jest ciekawa, interesująca i jakby idealnie dopasowana do tego co lubię, to już wykonanie, sposób podania już nie do końca. Historia, sposób jej podania, przedstawienia, nawet niektóre dialogi, otoczenie wydały mi się zbyt idealne. Jakby ktoś chciał, aby wszystko było na 100 %. Na 100 %, które mnie przynajmniej mało kojarzy się z realnym życiem. Wszyscy byli tak bardzo na miejscu, że niekiedy chciałam, aby ktoś, gdzieś popełnił błąd. Błędy były, a i owszem, w przeszłości. Są wspominane, rzucają nieco cienia na bohaterów, sprawiają, że stają się oni bardziej realni. I dobrze.
Sama historia opowiadająca o ludziach, o ludziach z pewnego miasteczka, o działalności skierowanej ku innym ludziom jest bardzo ciepła. To jedna z tych opowieści po lekturze której, czytelnik zastanawia się czy aby przypadkiem nie chciałby mieszkać w takim miejscu, wśród takich ludzi, wśród wszechobecnej i wszechogarniającej życzliwości, miłości, ciepła i dobra.
I tak, jest coś bardzo urokliwego w takich historiach. Jest i w tej. Starsza Pani, która po wielu latach rozumie swoje błędy. Bohaterowie, którzy uczą się przebaczyć samym sobie. Młodzi ludzie, którzy na moment zbaczają ze ścieżki życia, by po chwili, również dzięki pomocnej dłoni starszych, na nią wrócić. Cała historia zmierza do bardzo dobrego, bardzo właściwego, bardzo pozytywnego końca.
A ja chyba jestem zbyt duża realistką i być może właśnie zabrakło mi w tej historii odrobi...
Sama historia opowiadająca o ludziach, o ludziach z pewnego miasteczka, o działalności skierowanej ku innym ludziom jest bardzo ciepła. To jedna z tych opowieści po lekturze której, czytelnik zastanawia się czy aby przypadkiem nie chciałby mieszkać w takim miejscu, wśród takich ludzi, wśród wszechobecnej i wszechogarniającej życzliwości, miłości, ciepła i dobra.
I tak, jest coś bardzo urokliwego w takich historiach. Jest i w tej. Starsza Pani, która po wielu latach rozumie swoje błędy. Bohaterowie, którzy uczą się przebaczyć samym sobie. Młodzi ludzie, którzy na moment zbaczają ze ścieżki życia, by po chwili, również dzięki pomocnej dłoni starszych, na nią wrócić. Cała historia zmierza do bardzo dobrego, bardzo właściwego, bardzo pozytywnego końca.
A ja chyba jestem zbyt duża realistką i być może właśnie zabrakło mi w tej historii odrobi...
× 2
|
link
|
Przeczytane
Bohaterką powieści jest Tracy Campbell, która mieszka w Oregonie na Przystani Nadziei, gdzie od pokoleń na plantacji jest uprawiana żurawina. Od czasu śmierci jej męża, nie potrafi poradzić się z dręczącymi ją wyrzutami sumienia. Jest przekonana, że się nie zakocha, dopóki do miasta nie dociera turysta z Chicago Michael Hunter, który również po śmierci żony nie potrafi znaleźć swojego miejsca i przyjechał właśnie tu do Przystani Nadziei do miejsca, które miał odwiedzić z żoną przed śmiercią. Czy nazwa miejscowości przyniesie Tracy i Michaelowi nadzieję i pocieszenie oraz wspólną przyszłość?
Niewiarygodnie dobrze czytało mi się tę powieść. Historia płynęła powoli, niektórym to tempo może nie odpowiadać, ale ja chętnie na nie przystałam, czując, jak relaksuje się podczas czytania. Jedyne co mnie troszkę wybijało z rytmu to religijny klimat wpleciony w historię. Jestem wierząca, ale nie wiem, czy podkreślanie, że naszym życiem kieruje Bóg, powinno aż tak mocno tu wybrzmiewać. Rozumiem łagodne podkreślanie obecności Stwórcy, ale dla kogoś, komu jest obca wiara, mógł poczuć się nieswojo. Ode mnie 8/10.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją najgorszej książki, jaka wpadła w moje ręce w tym roku. Najbardziej przewidywalna, przesłodzona, o sztucznych dialogach i na siłę ciągniętej fabule.
Chcesz się dowiedzieć, co mnie rozczarowało?
Opowieść na dobranoc
Gdy sięgnęłam po “Przystań Nadziei” walczyłam ze sobą, by nie odłożyć książki i nie zacząć czytać czegoś innego. Chciałam jednak dowiedzieć się, jak potoczą się losy bohatera. Można więc uznać, że poniekąd lektura mnie wciągnęła. Zgodzę się co do stwierdzenia, że początkowo zainteresował mnie główny bohater. Jednak sposób prowadzenia narracji był tak przeraźliwie nudny… Nie wiem, ile czasu zajęło mi przebrnięcie przez sam początek książki, lecz przeczytanie jej całej trwało ponad dwa tygodnie. Pragnę też zaznaczyć, że potrafię przeczytać utwory liczące ponad 500 stron nawet w 2 dni, jeśli naprawdę mnie pochłoną. Pojawia się więc wniosek odnośnie pierwszego zarzutu: nudny początek, który nie wywołał we mnie pozytywnych odczuć.
Prawie jak bajka
Największym minusem książki jest jej banalna fabuła. Losy bohaterów od razu były do przewidzenia. Na pierwszych stronach poznajemy młodego mężczyznę, który nie potrafi sobie poradzić po śmierci żony. Wiedziony wyrzutami sumienia trafia do miasteczka, do którego przed laty podróżowała jego nieżyjąca już partnerka. Próbuje poradzić sobie z własnymi bolączk...
|
link
|
@martynapokrzywaaa
2021-04-12
10
/10
Przeczytane
Przeczytane
Cytaty z książki
O nie! Książka Przystań Nadziei. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
