Cytaty z książki "Przyjechałaś, pojedziesz... jak zawsze"

“Asfaltową ścieżką gładką
szło do rzeźni bydląt stadko.
A za nimi szło dziewczęcie
i o dziwo też na rżnięcie.”

“Dla mnie było oczywiste, że wracam do domu i do szkoły, a potem znowu przyjeżdżam do Świerzawy.”

“Wielisławka, razem z innymi okolicznymi wygasłymi wulkanami, których jest tutaj podobno aż dwadzieścia pięć, wchodzi obecnie w skład Geoparku Kraina Wygasłych Wulkanów.”

“Organy, czyli gigantyczne skalne słupy o wysokości około sześćdziesięciu metrów, wyglądem przypominające piszczałki organów. Wulkaniczna lawa, która zastygła dwieście pięćdziesiąt milionów lat temu, utworzyła skały zwane porfirem.”

“Nigdy nie odprowadzał mnie na pociąg. Potem kiedyś powiedział, że nie mógłby znieść tego widoku, jak wyjeżdżam.”

“Pomyślałam, że małe miejscowości, poza wielkimi zaletami, posiadają niestety również wady. Nie jest fajnie, gdy o każdym moim kroku znajomi informują Ryszarda. Czułam się chwilami, jakby przez cały czas ktoś mnie obserwował. Nie jest to raczej przyjemne uczucie.”

“- Myślę, że cię kocham, i że jest to moja tragedia życiowa.
- Dlaczego tragedia?
- No cóż... przyjechałaś, pojedziesz...”

“Nie można uwiesić się tylko wzajemnie na sobie, bo po jakimś czasie zaczyna być to męczące. Każdy powinien mieć swój mały, oddzielny kawałek świata. Może jakieś hobby: ryby, grzyby, jazda na rowerze, może spotkanie ze znajomymi, może jakieś popołudnie tylko dla siebie.”