/o-1246829/n/przez-wojenna-zawieruche)
Ten niezwykły pamiętnik stanowi wiarygodne świadectwo walki i dramatycznej śmierci milionów bezimiennych radzieckich żołnierzy.
Unikatowe wspomnienia żołnierza Armii Czerwonej, uznawane za rosyjski odpowiednik Zapomnianego żołnierza Guya Sajera, jednej z najsłynniejszych książek literatury wojennej. Gorbaczewski był uczestnikiem straszliwych, lecz zapomnianych walk na froncie wschodnim: wyczerpującej kampanii rżewskiej, krwawych bitew na Białorusi i w Prusach Wschodnich, gdzie czerwonoarmiści dali upust chęci zemsty i najniższym instynktom. Z żołnierską swadą i literackim talentem opowiada o szkoleniu, codziennym życiu w okopach, pracy jednostek medycznych, wojennej rzeczywistości w Moskwie, a także o powojennej okupacji Sudetów. Bez ogródek mówi o słynnym Rozkazie 227 Stalina "Ani kroku w tył", bezwzględnej działalności politruków wśród frontowych jednostek, dezercjach, bezsensownej strategii najwyższego dowództwa i atakach "ludzkimi falami", gdy stosy ciał poległych czerwonoarmistów zasypywały niemieckie okopy.
Autor odtwarza rozmowy zwykłych żołnierzy, barwnie przedstawia kolegów i ich trudne wojenne relacje z najbliższymi, kreśli sylwetki dowódców i rozmaite epizody z frontowego życia, opisuje także swoją pracę komsorga. Dzięki temu jego wspomnienia są żywe, emocjonalne i rysują przed naszymi oczami wyraziste obrazy ludzi i wydarzeń, wyjątkowe w literaturze wspomnieniowej byłych żołnierzy Armii Czerwonej.
Unikatowe wspomnienia żołnierza Armii Czerwonej, uznawane za rosyjski odpowiednik Zapomnianego żołnierza Guya Sajera, jednej z najsłynniejszych książek literatury wojennej. Gorbaczewski był uczestnikiem straszliwych, lecz zapomnianych walk na froncie wschodnim: wyczerpującej kampanii rżewskiej, krwawych bitew na Białorusi i w Prusach Wschodnich, gdzie czerwonoarmiści dali upust chęci zemsty i najniższym instynktom. Z żołnierską swadą i literackim talentem opowiada o szkoleniu, codziennym życiu w okopach, pracy jednostek medycznych, wojennej rzeczywistości w Moskwie, a także o powojennej okupacji Sudetów. Bez ogródek mówi o słynnym Rozkazie 227 Stalina "Ani kroku w tył", bezwzględnej działalności politruków wśród frontowych jednostek, dezercjach, bezsensownej strategii najwyższego dowództwa i atakach "ludzkimi falami", gdy stosy ciał poległych czerwonoarmistów zasypywały niemieckie okopy.
Autor odtwarza rozmowy zwykłych żołnierzy, barwnie przedstawia kolegów i ich trudne wojenne relacje z najbliższymi, kreśli sylwetki dowódców i rozmaite epizody z frontowego życia, opisuje także swoją pracę komsorga. Dzięki temu jego wspomnienia są żywe, emocjonalne i rysują przed naszymi oczami wyraziste obrazy ludzi i wydarzeń, wyjątkowe w literaturze wspomnieniowej byłych żołnierzy Armii Czerwonej.
