Niniejsza praca stanowi analizę instytucji przepadku w polskim prawie karnym i dotyczy zarówno środka karnego o tej nazwie, jak i środka zabezpieczającego, z uwzględnieniem regulacji zawartych w prawie karnym skarbowym i prawie wykroczeń. W kręgu rozważań autorów pozostają obowiązujące obecnie rozwiązania prawne, jednakże w szerokim zakresie rozważania te uwzględniają dorobek orzecznictwa i doktryny okresu poprzednich kodyfikacji karnych, odnoszący się do poszczególnych przedmiotów środka karnego przepadku, a także do ogólnych dyrektyw jego wymiaru i szczególnych zasad jego orzekania. Opracowanie niniejsze zawiera również wykładnię przepisów związanych z wykonaniem przepadku oraz postępowaniem zabezpieczającym orzeczenie środka karnego przepadku, a także uwagi w kwestiach proceduralnych, związanych ze zwrotem rzeczy osobie uprawnionej, złożeniem do depozytu sądowego, sprzedażą rzeczy oraz likwidacją niepodjętych depozytów. Uzupełnieniem analizy instytucji przepadku w zakresie prawa karnego jest odniesienie do skutków orzeczenia przepadku w sferze prawa cywilnego materialnego, jak również do aspektów cywilnoprocesowych, związanych z wykonaniem przepadku i ustanowieniem domniemań prawnych, wprowadzonych nowelą z dnia 13 czerwca 2003 r.