Książka, będąca zbiorem esejów z zakresu estetyki, stanowi plon wieloletnich przemysleń autora i można ją traktować jako wyzwanie wobec całej nowoczesnej refleksji o sztuce. Odrzucając kantowskie kategorie kontemplacji i bezinteresowności, Berleant proponuje w ich miejsce zasady uczestnictwa i zaangażowania, charakteryzujące doświadczenie estetyczne. Wprowadzone pojęcia pozwalają lepiej rozumieć zarówno zmiany zachodzące w sztuce współczesnej, jak i odnaleźć w sztuce tradycyjnej te aspekty, które przez nowoczesną estetykę nie mogły być dostrzeżone. Zaproponowana przez autora rekonstrukcja pojęcia dzieła sztuki oraz pojęcia doświadczenia otwierają przed estetyką obszary badawcze.