Cytaty z książki "Prędzej piekło zamarznie"

“Przymykam oczy i powoli liczę do dziesięciu. Wszystko będzie dobrze. Na pewno nie umrę przed własnym pensjonatem podczas próby przystrojenia go z okazji nadchodzących świąt Bożego Narodzenia. Nie ma takiej opcji. To byłoby zbyt mroczne nawet jak dla mnie.”

“Kocham ją zupełnie jak moją biologiczną mamę, ale nigdy nie nauczyłam się mówić do niej inaczej niż po imieniu, a ona nie ma nic przeciwko. Jest dla mnie rodzicem, jak i przyjaciółką, więc to chyba pasuje.”

“Powinienem jej nienawidzić, a jednak z jakiegoś powodu wciąż szukam z nią kontaktu, pragnę jej aprobaty, jej zainteresowania. To bez sensu, bo ostatecznie i tak złamię jej serce, ale nie potrafię się powstrzymać.”

“Nie potrafiła mi odmówić, co musi oznaczać, ze ma wobec mnie też jakieś głęboko ukryte ciepłe uczucia, być może pozostałości z czasów, gdy się przyjaźniliśmy, i chyba to właśnie sprawia, że czuję się... jak ostatni dupek.”

“Jej słowa sprawiają, że znowu zaczynam się śmiać. Mari jest słodko szczera. Z góry wróży porażkę, więc chce mi ją osłodzić odrobiną pomocy, bo uważa, że to i tak nie zrobi różnicy. To się jeszcze zdziwi.”

“Walczę o swój dom, Saint. Nie twierdzę, że mi się to podoba, bo w przeciwieństwie do ciebie nie lubię takich gierek. Ale i tak z nich nie zrezygnuję, bo chodzi o coś, co jest dla mnie najważniejsze na świecie.”

“Nie patrzyłabym, gdyby mi się nie podobało. Chociaż pewnie nie powinnam ci tego mówić, na pewno słyszysz to wystarczająco często.”

“Teraz, przez tych kilka krótkich chwil, mam wrażenie, że na tym świecie istniejemy tylko my. Jesteśmy tylko my i moje łóżko, moja sypialnia, ten niewielki, zamknięty świat, w którym wszystko jest w porządku, w którym możemy sobie ufać, kochać się i nie myśleć o konsekwencjach.”