Nonkonformizm pozorny w ujęciu kulturowo-społecznym oznacza postawę i zachowanie jednostek o wyselekcjonowanych atrybutach wzbudzających zainteresowanie - takich jak: zszokowanie, prowokacja, skandalizujące społeczne manifestacje i autoprezentacje, ekshibicjonizm fizyczny, psychiczny, społeczny. W niniejszej pracy podjęto się teoretycznego i empirycznego wykazania obecności w aktualnej rzeczywistości społeczno-kulturowej pozornego typu nonkonformizmu i stwierdzono, że prawdopodobieństwo jego występowania wzrasta u osób mających specyficzne predyspozycje podmiotowe. Wykazano również perspektywy wykorzystania wiedzy na temat nonkonformizmu pozornego w przestrzeni edukacyjnej. Kwestie te mają znaczenie zarówno w wymiarze rodzinnym, szkolnym, jak i najszerzej - społecznym.