Prawie ostateczna lista najgorszych koszmarów

Tak się stało, że dostałam egzemplarz książki do recenzji. I bardzo dziękuję, ponieważ opis książki jakoś szczególnie mnie nie przyciągał, przeczytałabym książkę, ale i kiedyś tam. Na dodatek po przeczytaniu innych recenzji spotkałam się z różnymi opiniami. Nie lubię gdy w każdej recenzji znajduje się powtórka opisu książki, bo to bardzo męczące. Naprawdę nie trudno samemu sobie przeczytać opis. Powieść mówi o trudnych relacjach rodzinnych. Przybliża nam choroby psychiczne i ludzi z nimi się borykającymi, zwykle samotnie. Opisuje życie nastolatków często wyśmiewanych, gnębionych lub po prostu bitych, samotnych i opuszczonych w miejscach gdzie powinni być bezpieczni, takich jak szkoła czy dom. Mówi o tym jak ciężko czasami być dorosłym i jak łatwo się w tym zatracić. O koszmarach i fobiach jak im stawić czoła i się nie poddawać, nie rezygnować z życia. Jednym z ważniejszych wątków jest walka o z lekami i strachem. Jestwątek miłości, świeżej, nastoletniej otulonej ciężkimi przeżyciami. Miesza się historia, z fikcją, oraz wspomnieniami dziadka Reginalda.
Niestety mało kto zauważył jaka urocza jest główną bohaterka. Ester skradła moje serce. chowając się za kostiumami pokazała więcej niż chciała ukryć. Mimo tego, że parę jej ostatnich lat jest koszmarem, musiała dorosnąć bardzo szybko. Chciałabym zająć się wszystkim i uratować rodzinę mimo własny demonów.
Książka jest zabawna, przyjemnie się czyta. Jej lekkość czasami odwraca naszą uwagę od tego jak straszne tematy poru...