Autor jest Włochem, który w Polsce spędził znaczną część swego życia. Jako jeden z nielicznych specjalistów europejskiego konstytucjonalizmu dokonał omawianą pracą dopełnienia swych poprzednich analiz ,,praw podstawowych”. Przyjął sobie za cel ukazanie bogactwa relacji scalających transformację ustrojową, prawa podstawowe i demokrację. Według autora niepodważalnym osiągnięciem kulturowym jest powiązanie dorobku konstytucjonalizmu m.in. z relacjami panującymi pomiędzy prawami podstawowymi a sposobem ich realizacji, a także relacją pomiędzy normą a hermeneutyką. Ponadto Policastro przedstawił znaczenie praw socjalnych w rozwoju instytucji demokratycznych. Znaczące dla tej pracy jest poszukiwanie odpowiedzi na znamienne pytanie o przyczyny upadku instytucji państwa socjalistycznego, a także analiza praw podstawowych w polskiej transformacji ustrojowej, czego konsekwencją było uchwalenie Konstytucji RP z 1997 roku, która – zdaniem autora – jest dokumentem co najmniej na miarę europejskich oczekiwań.