Cytaty z książki "Powrót z Bambuko"

“Wolność, jak się okazało, lubi wszystkiego mniej. Wolność jest eremitą, źle się czuje w tłumie. Wolność wbrew pozorom nie przepada za dyskusją, ceni milczenie. Nie zależy jej na poklasku, o nic nie rywalizuje. Lubi ciszę. Nie przypina sobie dzwonków do kapelusza, nie wali kijem w garnek, żeby było słychać, gdy nadchodzi.”

“Ludzie zawsze powiedzą to, co chcą powiedzieć, bez względu na to, co zrobimy. Dlaczego im nie pozwolić? Po co nadawać rangę ich słowom? Wszyscy przecież umrzemy. Mało tego: możemy umrzeć w jednej chwili, bez ostrzeżenia. Czy nie fajnie byłoby przeżyć czas, jaki mamy, zgodnie z własnoręcznie napisanym – bez cenzury, ale też autocenzury – scenariuszem? ”

“Nie jesteś problemem do rozwiązania, jesteś cudem do odkrycia. ”

“Jak długo można czekać na zadośćuczynienie, a przynajmniej na zwykłe "przepraszam"?”

“Najlepszą radą, jaką możemy dać dziecku, jest: Rób, jak uważasz.”

“Ludzie powiedzą, co zechcą, co im ślina na język przyniesie, bo ludzie choć mogą, nie rezygnują z mówienia.”

“Szydercy nie potrafią się śmiać z siebie, bo to wymaga dystansu, a ten jest nieosiągalny w ciasnej skorupie, w której chroni się każdy z nich.”

“W Bambuko robi się nas, a czasem my robimy innych, gdy tylko podejdziemy do stołu, przy którym gra się w życie. ”