Opinia na temat książki Powiernik

Jakoś tak się składa, że wykorzystanie słowiańskiej mitologii w książkach, do których mam dostęp, jest nikły. No i trafiło mi się wypożyczyć Powiernika. I się uśmiechnę i dam szansę tomowi drugiemu.

Faktycznie fabuła to nie jest zapierdzielająca kolejka górska - się wlecze i chociaż lubię rozwlekłe fabuły, to tutaj kuje mnie w oczy opis. Jak wygląda to, jak spędzamy wolny dzień, kilka przemyśleń z pracy, to właśnie mnie nużyło. Szczęściem, że te nudne fragmenty są poprzeplatane z nieco żwawszymi zdarzeniami, przez co chce się dalej czytać.

Chociaż nie, Joanna mnie denerwuje. No a teraz, jak już wiem, co się szykuje w kolejnym tomie, pewnie będzie mnie podwójnie wkurzać. Co tylko czytam wymianę zdań między nią a Markiem, to zawsze jest jakiś podtekst, albo bezpośredni tekst seksualny i chyba przez to nie daję wiary, że ta baba to jego wybraka. Łóżkowa, jasne, ale do życia nie. Już bardziej stawiałabym na Miłą (czy można je podmienić, bardzo proszę, autorze, no proszę).