Autorka przełożyła traktat znanego malarza ikon i rysownika, napisany w związku z reformami patriarchy Nikifora, postulujący ujednolicenie wzorów ruskich ikon z greckimi oraz wprowadzenie w życie postanowień Soboru 100 Rozdziałów nadzoru nad malarzami ikon przez duchownych i godnego sposobu handlu ikonami. Praca zawiera obszerną interpretację autorki, która obala stereotyp o prozachodniej orientacji artystycznej Josifa Władimirowa i dowodzi, że reprezentował on nurt bizantynizujący, ale w oparciu o rodzimą tradycję.