Pomniki epigrafiki i heraldyki dawnej Rzeczypospolitej na Ukrainie

Seria wydawnicza Pomniki epigrafiki i heraldyki dawnej Rzeczypospolitej na Ukrainie to wspólne przedsięwzięcie Societas Vistulana i Uniwersytetu Jagiellońskiego, którego celem jest publikacja tekstów inskrypcji i opisów herbów z obiektów znajdujących się w dawnych i obecnych kościołach obrządku rzymsko- i greckokatolickiego, kaplicach (cmentarnych i przydrożnych), pałacach, zamkach oraz budynkach użyteczności publicznej plon dwunastoletniej inwentaryzacji prowadzonej przez krakowskich historyków na terytorium Republiki Ukrainy, którzy stawiają sobie za cel pozbieranie nielicznych zachowanych materialnych okruchów dziedzictwa dawnej Rzeczypospolitej. W wydawnictwie tym zaplanowane jest opublikowanie setek inskrypcji i herbów, które dotąd rzadko lub prawie w ogóle nie były znane. Trzeci tom z serii, opracowany przez Andrzeja Marca, poświęcony jest ziemi przemyskiej, a właściwie jej wschodniej części leżącej dziś po stronie ukraińskiej. Publikuje i omawia 269 inskrypcji i 55 herbów znajdujących się przede wszystkim w kościołach (np. Drohobycza), klasztorach, kaplicach, na dzwonnicach (dzwon w Nowym Mieście), cmentarzach, a także przydrożnych figurach, pomnikach (np. Adama Mickiewicza w Drohobyczu, Truskawcu i Dobromilu), kamienicach (w Dobromilu), budynkach urzędowych czy prywatnych kaplicach (Trzcieniec). Wartość zabytków, stan zachowania oraz wiek są różne. Spośród wszystkich inskrypcji najstarszy jest napis na nagrobku Katarzyny Ramułtowej w Drohobyczu pochodzący z 1572 r., najmłodsze pochodzą z roku 1939. Edycja treści napisów i znaków heraldycznych została uzupełniona dokładnym opisem obiektów zabytkowych, zestawieniem wcześniejszych wydań inskrypcji oraz wykazem podstawowej literatury. Ponadto publikacja zawiera bogaty materiał ikonograficzny (131 zdjęć, mapy) oraz rozbudowane indeksy.