Autobiografia przebywającej od 1922 r. na emigracji Niny Berberowej jest wśród książek tego gatunku dziełem wyjątkowym. Przeszłe wydarzenia, przywołane z pamięci i poddane teraźniejszej ocenie, niejako dzieją się teraz, i to w całej swej różnorodności. Historia życia autorki to zarazem historia rosyjskiego środowiska literackiego, najpierw tego co tworzyło w Rosji, później na emigracji, przede wszystkim w Paryżu. Pisarka przytacza rozmowy, listy, odtwarza sytuacje i spotkania, w których uczestniczą: Achmatow, Gorki, Bieły, Błok, Pasternak, Nabokov i wielu innych.