W niniejszej publikacji autor analizuje polską tradycję konstytucyjną, szczególnie zaś interesuje go rozwój i ewolucja treści pojęcia „suweren” oraz rola suwerena w kolejnych polskich ustawach zasadniczych, poczynając od Ustawy Rządowej, uchwalonej 3 maja 1791 r., a skończywszy na Konstytucji III RP, uchwalonej 2 kwietnia 1997 r. Innymi słowy, dr Bala stara się odpowiedzieć na pytanie, w kim – zgodnie z duchem i literą naszych konstytucji – ustawodawca postrzega suwerena, źródło i kryterium prawa: w Bogu czy w Narodzie?
Jest to więc również pytanie o pozycję kościołów i związków wyznaniowych w państwie, o relację państwo-Kościół, o wolność sumienia i wyznania, sytuację wierzących i niewierzących.
Wbrew pozorom odpowiedź wcale nie jest jednoznaczna, już choćby z relacji ponad pięćsetletniej historii parlamentaryzmu w Polsce, tradycji demokracji szlacheckiej i monarchii elekcyjnej, ponad dwieście lar liczących doświadczeń konstytucjonalizmu, wreszcie republikańskich aspiracji państwa polskiego...
Jest to więc również pytanie o pozycję kościołów i związków wyznaniowych w państwie, o relację państwo-Kościół, o wolność sumienia i wyznania, sytuację wierzących i niewierzących.
Wbrew pozorom odpowiedź wcale nie jest jednoznaczna, już choćby z relacji ponad pięćsetletniej historii parlamentaryzmu w Polsce, tradycji demokracji szlacheckiej i monarchii elekcyjnej, ponad dwieście lar liczących doświadczeń konstytucjonalizmu, wreszcie republikańskich aspiracji państwa polskiego...