Opinia na temat książki Pod stepowym niebem

„Pod stepowym niebem” to trzeci tom sagi „Emigranci”, która i różni się trochę od poprzednich części. Tym razem emigracja nie była dobrowolna, zostali do niej zmuszeni. Olga wraz z dziećmi tak jak i setki przerażonych kobiet i dzieci zostało wepchniętych do bydlęcych wagonów i wysłanych w nieznane. Strach i obawa o najbliższych towarzyszył im każdego dnia. W Kazachstanie do którego zostali wywiezieni nieprzyjazna pogoda, brutalny komendant kołchozu, spartańskie warunki czy brak żywności były ich codziennością. Czy uda im się przetrwać?

„Pod stepowym niebem” to pełna emocji historia pełna walki i tęsknoty, która miała miejsce podczas II wojny światowej. Autorka posiada niebywały dar opowiadania., a dzięki plastycznym opisom odczuwamy trudy codzienności, upalnego lata czy srogiej zimy. Odczuwamy również strach czy lęk który im towarzyszył. Poznajemy ich codzienność, widzimy jak uczyli się żyć w bardzo trudnych warunkach. Nie brakuje momentów niezwykle wzruszających czy zmuszających do refleksji. Historia Olgi i jej najbliższych pokazuje, iż zawsze należy mieć nadzieję, że trzeba walczyć o przeżycie i się nie poddawać. To trudna opowieść o sile kobiet, rozłące ale i przyjaźni z historią w tle po którą zdecydowanie warto sięgnąć.