Pod niebo za ostatnią górę

Muszę przyznać, że do lektury powieści "Pod niebo za ostatnią górę" podeszłam z pewnym zaciekawieniem, ale i dystansem, zupełnie nie wiedząc, czy przemówi do mnie styl nieznanej mi autorki, czyli Kim Michele Richardson, ale wszystkie moje obawy okazały się bezpodstawne.

Rzecz dzieje się w 1936 roku w Kentucky i opowiada historię dziewiętnastoletniej Cussy Mary Carter, pracującej w obwoźnej wypożyczalni książek, wbrew woli ojca, który za wszelką cenę marzy o wydaniu jej za mąż. Dziewczyna kocha książki, a swoją pracę traktuje jak misję, a dostarczanie ich do trudno dostępnych górzystych terenów do najlżejszych nie należy.

To historia miłości do książek i krzewienia czytelnictwa, to opowieść o niezależności i samostanowieniu w czasach, gdy kobiety nie miały prawa głosu w żadnej dziedzinie życia, opowiada również o lęku przed tym, co inne i nieznane. Pisarka genialnie oddała ducha tamtego okresu nie tylko w języku, ale i w myśleniu, obawach i niezwykle trudnej codzienności, gdzie książki były jedyną radością. Zrobiła to delikatnie i z wyczuciem. Jestem oczarowana.

1936 rok. Maleńka wioska w stanie Kentucky. "Ostatnia z niebieskich" Cussy wstępuje do rządowego programu obwoźnych bibliotek.
Ta wyjątkową młoda dziewczyna różni się od innych. Boryka się z wrodzoną chorobą przez którą jej ciało barwi się na niebiesko. Mimo to jednoczy sobie ludzi tym co najpiękniejsze, słowem. Podróżując na swojej wysłużonej oślicy dociera do najodleglejszych zakątków. Dostarcza książki, czyta, namawia do nauki pisania i czytania.
Równocześnie mierzy się z wytykaniem palcami, oznakami rasizmu i podziałami związanymi z kolorem skóry.
Zaaranżowane małżeństwo kończy się dla niej tragicznie. Mimo że ojciec obiecał zmarłej już matce, że zadba o przyszłość Cussy, ta chce pozostać przy nim i pracować.
Kiedy w końcu i dla niej wychodzi słońce, władza wciąż ma swoje do powiedzenia.
Śmiało mogę przyznać, że ta historia to jedno z moich największych zaskoczeń tego roku. Piękna, przejmująca, pełna przeróżnych emocji. Bohaterka od samego początku wzbudziła moja ogromną sympatię. Podziwiałam jej upór, chęć dzielenia się słowem i walkę z przeciwnościami. Podróż do czasów, kiedy jedynym źródłem transportu były zwierzęta, a umiejętność czytania posiadała tylko garstka osób to swoiste przeniesie się do przeszłości. Chociaż to opowieść obyczajowa to nie zabrakło w niej niespodziewanych zwrotów akcji. Wzruszała, zaskakiwała, wywoływała złość na nieprzychylność innych.
Ogromnie polecam! To doskonała podróż do czasów, kiedy nasze biblioteczki nie był...

Cześć.

Czy ważne jaki masz kolor skóry? Jak ważna jest książka aby na chwilę zapomnieć o otaczającej rzeczywistości?

Niestety nietolerancja w stosunku do osób o innej karnacji, kolorze jest ponad czasowa. W książce „Pod niebo za ostatnią górę” Kim Michele Richardson, wydawnictwo Muza, czytałam o ludziach żyjących w roku 1936 jednak myślę że temat rasizmu w czasach współczesnych nadal jest bardzo aktualny.

Poznałam Mary Carter młodą kobietę o niebieskiej skórze, z powodu której czuje się odrzucona i doświadcza wielu przykrości. Jagoda taki ma przydomek podejmuje pracę jako bibliotekarka i przemierza dalekie trasy, aby dostarczyć książki i czasopisma ubogim mieszkańcom Kentucky.

W książce zostaje poruszony kolejny ważny temat jakim jest głód, ubóstwo pomimo ciężkiej pracy ludzi nie stać ich aby utrzymać rodziny. Z tego powodu panuje wszechobecny głód, choroba, której następstwem staje się śmierć również dzieci.

Podczas czytania płynęły łzy, była to historia pełna emocji, bezsilności, która dotykała duszy i serca nie chcąc puścić ze swoich objęć. Z początku miałam mały problem z wczytaniem się w tę historię, jednak w pewnym momencie już nie mogłam się od niej oderwać.

Książkę polecam.

Zapomniani przez historię „niebiescy ludzie’ i kobiety walczące o swoją godność i lepsze życie

Mamy tutaj historię z roku 1936, w małym miasteczku Troublesome Creek i losy młodej Cussy. Młoda kobieta, ostatnia z niebieskich czuje się dość samotna, dołącza więc do rządowego programu obwoźnych bibliotek.

Na mulicy przemierza odległa zakątki Kentucky, aby jego mieszkańcom dać dostęp do książek.

Niestety nie jest to dla niej zbyt łatwe. Przez swoją niebieską skórę nie jest zbyt przyjaźnie odbierana przez innych ludzi, spotykają ja przykrości i trudności w dogadaniu się z innymi. Do tego ten program rządowy budzi pewne kontrowersje.

Mimo to dziewczyna się nie poddaje, za pomocą książek walczy z analfabetyzm i niesie otuchę. Ciekawa wciągająca historia.