Pociąg linii M

"Pisać o niczym wcale nie jest tak łatwo."

To zdanie na stronach "Pociągu linii M" pojawia się wielokrotnie.
Patti Smith jednak książkę o niczym powołała do życia. Autorka opisuje codzienność.
Obudziła się,ubrała,nakarmiła koty i poszła do ulubionej kafejki.Potem kilka wspomnień i kolejna pobudka,karmienie kotów i znowu ulubiony stolik w ulubionej kafejce.Garść przemyśleń,wspomnień i zadumy nad tu i teraz i znowu - pobudka,koty,kafejka.I zaskoczenie bo ktoś zajął ulubioną miejscówkę.

"(..)mistrzyni słowa płynnie,pięknie przechodzi od szczegółów do uniwersalnych obserwacji - raz patrzy przez mikroskop,by za chwilę spojrzeć śmiało przez potężny teleskop. "Pociąg linii M" to nasz bilet do jej świata"


Tak widnieje na okładce.
Tylko co z tego,że czytelnik dostaje bilet do świata Patti Smith skoro ląduje w krainie,która jest jak z innej planety. Inna wrażliwość,inne postrzeganie rzeczywistości i subiektywne uwielbienie do szczegółów,które dla innych nie mają żadnego znaczenia.
Czytając "Pociąg linii M" czułam się obco.Poniekąd tak jakbym rozmawiała z człowiekiem,który mówi do mnie w języku,którego nie znam.
Nie wiem dlaczego autorka uznała,że powinna oznajmić czytelnikom jakie filmy oglądy i ile ich ogląda i po co opowiada o ich bohaterach.
Momentami to przypomina bredzenie nieprzytomnej osoby.

"Budzę się(...), i patrzę tępym wzrokiem na ekran monitora."

Doskonale Cię rozumiem Patti - dokładnie taki wyraz twa...