Plan B. Wiersze 2004-2006

Taborski stawia pytania o sens egzystencji jednostki ludzkiej, zmagającej się z chaosem historii i naporem cywilizacji, o los pokolenia doświadczonego przez wojnę i katastrofami zagrożoną współczesność, o rolę poezji, której szansą ma być ścisły i autentyczny opis świata, a zarazem danie świadectwa walce człowieka o moralną wartość istnienia. Jest twórczy w stosunku do języka, poprzez śmiałe eksperymenty (zaskakujące zestawienia frazeologiczne, neologizmy) dociera do nowych jakości semantycznych i estetycznych.