Pisma T II Teatr śmierci

Trzytomowe wydanie Pism Tadeusza Kantora zbiera wszystkie teksty opublikowane przez autora: od recenzji i artykułów ukazujących się w prasie w pierwszych powojennych latach, poprzez partytury spektakli i towarzyszące im eseje teoretyczne publikowane głównie za granicą, aż po swoisty testament i przekaz dla przyszłych pokoleń, jakim są teksty dotyczące organizacji i funkcjonowania Cricoteki. Wiele utworów publikowanych jest tutaj po raz pierwszy w języku polskim, a i wśród zagranicznych publikacji nie ma dotąd żadnej tak obszernej i reprezentatywnej. Są tu wypowiedzi dotyczące wszystkich dziedzin twórczości uprawianych przez autora: teatru, malarstwa, happeningów Uzupełnieniem całości będzie esej autorstwa Krzysztofa Pleśniarowicza, syntetyczne omówienie przede wszystkim teatru Kantora, analiza najważniejszych jego sensów i znaczeń. W tomie drugim, poświęconym Teatrowi Śmierci, znalazły się przede wszystkim dwie obszerne partytury spektakli: Umarła klasa (jest to pierwodruk w języku polskim, dokonany na podstawie autorskiego maszynopisu zachowanego przez tłumacza partytury na język włoski, Luigiego Marinellego) i Wielopole, Wielopole.