Piosenka Pajączki

Pojawienie się w czyimś samotnym życiu pracowitej pajączki i ciekawskiej dziewczynki może zmienić cały misternie zbudowany świat. Wyszomir Nataniel Dułański, zwany skrótowo Wynajdułą, uważa się za najbardziej genialnego wynalazcę wszechczasów. Przewyższył (swoim zdaniem) już w swej pomysłowości i możliwościach nawet Matkę Naturę. Jego pycha sprawia, że Wynajduła kompletnie odcina się od świata, pochłonięty swoimi dziełami i przekonany o swojej wyższości nad innymi. Zamyka się w tajemniczym warsztacie, który stopniowo zapełnia najdziwniejszymi stworzeniami (jak Szast-prasty, Kłopotliwce, Kałużniki, Situchy i Pukodźingle). Wszystko zmienia się, kiedy pewnego dnia do jego twierdzy wślizguje się pewien pajączek, a w zasadzie pajączka, bo przybysz jest pajęczą dziewczynką, a niedługo potem pojawia się, zupełnie niechcący, prawdziwa mała dziewczynka, Poppy... Piosenka Pajączki to intrygująca, nieoczywista historia z niejednym ważnym przesłaniem – o szanowaniu cudzych granic, o akceptacji, o samotności, ale i o tym, że bez telewizora i tabletu wcale nie musi być nudno, a osobisty kontakt z drugim człowiekiem jest tym ważniejszy, im więcej technologii w naszym życiu. Dla tych, którzy chcieliby porozmawiać o tym ze swoimi dziećmi, autor przygotował kilka zagadnień, które ułatwić mogą rozpoczęcie takiej rozmowy. Przecież, jak zawsze, warto rozmawiać. „Piosenka Pajączki przemawia zarówno do dorosłych, jak i do dzieci, ucząc ich wartości natury, akceptacji, człowieczeństwa i przyjaźni”. – „ABC24” „Pierwsza książka dla dzieci Longstaffa dotyczy... filozoficznych przemyśleń, ale ujętych w sposób subtelny, bardzo osobisty i serdeczny”. – Linda Morris, „Sun Herald Sydney” Dr Simon Longstaff jest filozofem, kuratorem Festiwalu Niebezpiecznych Idei, dyrektorem Centrum Etyki w Saint James. Z powodzeniem walczył o wprowadzenie zajęć etyki programu australijskich szkół podstawowych. Jego żona, Suzie, była przez wiele lat redaktor naczelną magazynu dla dzieci „Sydney's Child”. Simon był pierwszym prezesem Australijskiego Stowarzyszenia Etyki Zawodowej i Stosowanej oraz członkiem Światowego Forum Ekonomicznego. Tak odpowiada na pytanie o to, dlaczego napisał tę książkę: „Na początku chciałem po prostu stworzyć coś nowego dla moich dzieci; to miał być prezent dla nich ode mnie, coś, co należałoby tylko do nich. Nie jestem do końca pewien, skąd wzięła się ta historia, bohaterowie po prostu się pojawili i zaczęli żyć własnym życiem, inspirowani dziełami Lewisa Carrolla, Isaaca Asimova i opowieściami tkaczy dywanów z Dalekiego Wschodu”.