Pies też człowiek czyli wiersze psubrata

Niewielka książeczka, trochę ponad sto stron, ale ileż w niej serca :) . Rzeczywiście radość , o której wspomina autor w opisie, wręcz aż bije z tych wierszy i nieważne że czasami pan Marek gubi gdzieś rym , by dokładnie oddać to co chce powiedzieć. Ważne że milutko jest poczytać o swoich braciach mniejszych słowa tak trafne i takie pouczające , a jednocześnie tak pełne sympatii  i empatii .  Książka powinna się spodobać  i  psiarzom  i  kociarzom, chociaż wierszyki dotyczą w przeważającej większości psów , ale w części trzeciej i '' koci suplement '' się znajdzie . Polecam z radością że są jeszcze na świecie wielbiciele naszych czworonożnych przyjaciół, a na zachętę przytoczę jeden z wierszyków niemal w całości . Nie będzie długi, bez obaw :

'' Serce w butonierce ''

Ludzie się z grubsza dzielą na :
tych, którzy chcą mieć '' dużo psa '' 
do tarmoszenia, przytulania
i po dywanie się tarzania,
do pilnowania i partnerstwa,
i do poczucia bezpieczeństwa,
oraz na tych, dla których pies 
bardziej gadżetem żywym jest,
ozdóbką, broszką, fraszką słodką, 
miłą zabawką i maskotką.
(...)
Tylko pamiętać warto o tym ,
że to są psy, a nie przedmioty,
czy zabawkami są czy nie,
to jednak mają serce psie,
a serc wielkością się nie mierzy...
więc i im serce się należy .

Czyż nie uroczy wierszyk ? Takich i podobnych w książce tej jest kilkadziesiąt .:)