Pieniny. Beskid Sądecki. Magura Spiska. Wydanie 1

Piękne, wapienne wychodnie skalne pozwolą nacieszyć oko wijącym się w dole Dunajcem. Przyrodnicy w burzy zieleni dostrzegą jedną z największych bioróżnorodności w naszym kraju, a każdy, kto poczuje klimat tego obszaru, będzie tu wracał, by każdorazowo zachwycać się nim jeszcze bardziej. Pieniny i Magura Spiska Pieniny i Magura Spiska stanowią bardzo zróżnicowany obszar przy granicy polsko-słowackiej. Większość Pienin znajduje się po stronie polskiej, w przeciwieństwie do Magury Spiskiej - jedynie niewielki jej skrawek leży w granicach Polski. Pieniny stanowią centralną część tzw. Pienińskiego Pasa Skałkowego ciągnącego się na przestrzeni kilkuset kilometrów od okolic Bratysławy po Ruś Zakarpacką i rozdzielającego Karpaty Zewnętrzne od Karpat Centralnych. Jako granice Pienin można przyjąć na północy dolinę Grajcarka oraz Dunajec od Krościenka do Szczawnicy, oddzielające je od Beskidu Sądeckiego. Na odcinku od Krościenka po przełęcz Snozkę Pieniny od Gorców oddziela dolina Krośnicy. Dalej na zachód granicę stanowi Jezioro Czorsztyńskie. Zachodnią granicę Pienin wyznacza rzeka Białka, oddzielająca je od Kotliny Nowotarskiej. Pieniny od południa graniczą z Magurą Spiską, przedzielone dolinami Trybskiej Rzeki oraz Łapszanki i Niedziczanki i niewielkim obniżeniem Przełęczy Trybskiej. Polska część Magury Spiskiej to niewielki fragment całkiem sporego pasma górskiego, ciągnącego się między Pieninami a Tatrami. Północną granicę stanowi opisana wcześniej południowa granica Pienin, natomiast zachodnią − dolina Białki. Od południa opisywany teren wytycza granica polsko-słowacka. Pieniny dzielą się na trzy części: na wschodzie znajdują się Małe Pieniny, w centralnej części Pieniny właściwe, a zachodni kraniec stanowią Pieniny Spiskie. Beskid Sądecki Beskid Sądecki położony jest pomiędzy doliną Dunajca na zachodzie a oddzielającymi go od Beskidu Niskiego na wschodzie Przełęczą Tylicką (683 m n.p.m.) oraz dolinami Mochnaczki i Kamienicy Nawojowskiej. Przełomowa dolina Popradu dzieli Beskid Sądecki na dwie, mniej więcej równe części - położone na zachodzie Pasmo Radziejowej i wysunięte bardziej na wschód Pasmo Jaworzyny Krynickiej. Na południowym wschodzie, pomiędzy dolinami Popradu i Muszynki, leży niewielkie pasemko Gór Leluchowskich, zaliczane czasami do ciągnących się po słowackiej stronie Gór Czerchowskich (Čergov). Zupełnie nowy sposób przedstawienia i zwiedzania gór, w którym opisowi proponowanych wędrówek towarzyszą kolorowe mapki i profile terenu - pierwszy rzut oka na nie wystarczy, by przekonać się, czy mamy do czynienia z propozycją spaceru, czy prawdziwej górskiej wyprawy. W orientacji w terenie pomagają znaki graficzne przy opisie trasy i profilu - szczytów, schronisk, węzłów szlaków turystycznych, a zdobywającym górskie odznaki turystyczne przyda się punktacja GOT. Piękne, barwne fotografie sprawiają, że przewodnik staje się jednocześnie swoistym albumem. Nie zabrakło też planów większych miast rejonu oraz informacji krajoznawczych i praktycznych o terenach, które przemierzamy. Kolorowej, atrakcyjnej szacie graficznej towarzyszy tekst napisany przez profesjonalistów - przewodników górskich, którzy nie raz przedeptali polecane szlaki. Liczy się również wygoda użytkowania książki na spirali - nie trzeba martwić się o połamanie grzbietu czy niemożność całkowitego otwarcia przewodnika.