Opinia na temat książki Parafil

Początek serii kryminalnej o Witku Weinerze. Główny bohater, doktor nauk prawnych na wydziale kryminalistyki został poproszony o pomoc policji w rozwikłaniu zagadki paskudnego zabójstwa, gdyż uchodzi za eksperta od dewiacji seksualnych. Umęczyłam się przy tym tomie strasznie. Tu jest wszystkiego za dużo: problemów Witka, kłopotów Heleny, podejrzanych, biegania... W pewnym momencie musiałam przypomnieć sobie, kto właściwie zginął, bo miałam wrażenie, że śledczy najmniej zajmują się sprawą. Drugą denerwującą sprawą jest język autora, sztywny nie pozwalający bez przeszkód cieszyć się płynącą akcją. Poza tym co chwila podawane są definicje rzucanych w tekście pojęć pochodzących z żargonu policyjnego lub objaśnienia dewiacji seksualnych czy akcesoriów erotycznych. Ja rozumiem, że nie każdy może być wykształcony w tym względzie, ale kryminał to nie Wikipedia a czytelnik, jak go coś zaciekawi, sam potrafi znaleźć odpowiedzi. No i na koniec opis zbliżeń zarówno tytułowego parafila, jak i głównego bohatera... jak ktoś lubi szczegóły, to świetnie trafił. No i jeszcze jedna maniera autora, która mnie bardzo przeszkadzała. Jak się zafiksuje na jednym słowie to wczepia się w nie jak bulterier i nie dopuszcza synonimów.
Wierzę jednak, że to pierwsze śliwki robaczywki. Autor ma potencjał, tylko powinien moim zdaniem bardziej poukładać narrację, pozbawić fabułę zbędnych elementów i częściej korzystać ze słownika wyrazów bliskoznacznych.