Papierowy Chłopiec

Właśnie tyle co skończyłam czytać tę książkę i z uśmiechem na twarzy mogę ją polecić. Podobało mi się, że Ohlsson stworzyła książkę, która trzymała w napięciu do ostatnich stron. "Papierowy chłopiec" to pierwsza książka jaką przeczytałam tej autorki i już mam "smaka" ma kolejną. A dlaczego? Może dlatego, że Ohlsson pisze bardzo ciekawie, nie zanudzisz się czytając, a może dlatego, że autorka sprawiła mi satysfakcję tym, że czytelnik poznał prawdziwego sprawcę mordów i powody temu towarzyszące, a policja nie. Kiedy to czytałam pomyślałam sobie "ja wiem, a ty nie" i nie powiem, żeby mi się to nie podobało. A dlaczego 8 gwiazdek a nie 10? Nie polubiłam żadnej postaci z "PAPIEROWEGO CHŁOPCA", wszyscy mnie irytowali, dajmy na to Federike: co mnie obchodzi jej życie prywatne i romans z jakimś starym grzybem (przepraszam bardzo jeśli nie polubiłam niszczycielki czyjejś rodziny), albo Eden:zakichana kłamczucha, jak można oszukiwać przez całe życie osoby,które ponoć się kocha? Peder: niby taki biedny a sam nie był fair wobec swojej żony, wątpię aby wiedziała o jego dziw...Jednak główne postacie potrafią obrzydzić ci książkę. Nie mogłam natomiast jeszcze się pogodzić z tym, że policja była taka tempa. Myślę, że nie jeden laik na ich miejscu odgadłby o co chodzi.