Pandemia 2025. Droga do Nova City

Zauważyłam, że wielu autorów zamieściło koronawirusa jako główny wątek w książkach. Według mnie strzelili sobie trochę tym w kolano, gdyż ludzie w dość krótkim czasie zdążyli z wielu powodów tą histeryczną chorobę znielubić. Świat podzielił się na tych co w niego wierzyli i na tych, co dopatrywali się w nim spisku. Jedni chcieli o nim słuchać, a drudzy chcieli go ,,zobaczyć" i samemu wysnuć na ten temat wnioski. Dlatego uważam, że połowa społeczności niekoniecznie będzie chciała o tych książkach czytać, a przynajmniej gdzieś do ośmiu lat, kiedy to mniejszość młodych ludzie będzie ciekawe cóż to była za choroba, że nie pozwalano dzieciom uczyć się w szkołach. Znacznie ogłupili tym dorastające dzieci, ale nie ważne. Nie o tym jest książka:-)

,,Był to jeden z nich. Jeden z zarażonych. Przygarbiony stwór człapał bosymi, szarymi stopami, sunąc przez brudną jezdnię. Pionowymi przekrwionymi źrenicami obserwował uważnie okolice. Z jego lekko rozchylonych ust cały czas wydobywał się obrzydliwy charkot".

Autor ma wspaniałą wyobraźnię, gdyż ludzi zarażonych koronawirusem widzi jako obrzydłe zombi, które sieją postrach wśród całej ludzkości. Polują na tych zdrowych ludzi i warto podkreślić, że w starciu z nimi nie mieli wielkich szans. Czy chcecie wiedzieć co z nimi robili? Niewiele osób ocalało i Łowcy robili co mogli, by ich odnaleźć. Byli to osobnicy, którzy wręcz z mózgiem maszynowym spełniali żądania nie patrząc na konsekwencje i uczucia innych. Ich serce było...