Generał Jan Romer (1869-1934), jak wielu Polaków u schyłku XIX w., podjął zawodową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej. Ukończywszy Akademię Wojskowo-Techniczną w Wiedniu do 1914 r. pełnił różne funkcje w armii, aż po dowództwo pułku. I wojnę światową spędził na froncie wschodnim i włoskim, gdzie doszedł do rangi dowódcy dywizji. Do Wojska Polskiego wstąpił w 1919 r. i od razu wyruszył na front w Małopolsce Wschodniej, gdzie walczył przeciw Ukraińcom. W czasie wojny 1920 r. dowodził dywizją, grupą operacyjną i armią, a także pełnił służbę w komisji zakupów sprzętu we Francji i Naczelnej Kontroli Wojskowej. Służbę zakończył w randze generała broni.