Opinia na temat książki Ozyrys

Trzeci tom serii o Piotrze Langerze to oczywiście typowa powieść w stylu Remigiusza Mroza. Dzieje się wszystko, świetnie się czyta, a na samym końcu paruje mózg.

W tej części skupiamy się na Ozyrysie. Seryjny morderca ciągle czuje się pewnie i bez skrupułów drwi z wymiaru sprawiedliwości. Autor tym razem przybliża nam tajniki hieroglifów, egipskiego bóstwa i rytualnego wycinania wnętrzności. Oczywiście brzmi to świetnie, i taką świetną (ale mroczną) rozrywkę dostarcza nam Mróz. Akcja pędzi, liczą się minuty, a w niebezpieczeństwie znajdują się i postronni i główni bohaterowie. Część obyczajowa też fajnie współgra z tą kryminalną, chociaż jest bardziej tłem niż ważnym wątkiem.
Książkę można czytać osobno, bez znajomości poprzednich, jednak żeby mieć wgląd w całość, warto sięgnąć i po Langera i Paderborna. Obie świetne, obie zaskakujące.

Kolejny raz autorowi udało się mnie zaskoczyć, tym razem w pozytywnym sensie. Podoba mi się Ozyrys, ale cały cykl jest godny uwagi. Czekam na kolejny tom.