Otchłań

W roku 2018 ksiądz Jan Radlicz rozpoczyna dochodzenie beatyfikacyjne. Jego celem jest ustalenie czy młodej 14 letniej harcerce, która utonęła ratując koleżanki, rzeczywiście ukazywała się Matka Boska i czy można ją wynieść na ołtarze.
Tłem do napisania książki jest wydarzenie, do którego doszło w 1948 na jeziorze Gardno. Jest to największa katastrofa, która miała miejsce na wodach śródlądowych po II Wojnie Światowej w Polsce.

W czasie śledztwa ksiądz poznaje wiele tajemnic, które były skrywane latami. Przeprowadza rozmowy z osobami, które mogą coś wiedzieć i pamiętają tamte czasy. Głównym świadkiem ma być Ewa, Żydowka, która znała Joannę i była na miejscu zdarzenia. To ona opowiada mu historię, która ma pomóc w beatyfikacji.

Podoba mi się jak autor zestawił w książce dwie główne bohaterki Ewę i Joannę. Tak różne, przeciwstawne charaktery, a mimo to w pewnym momencie potrafiły się do siebie zbliżyć.
Książkę czyta się momentami ciężko, ponieważ opisuje smutne i trudne zdarzenia. Nie tylko te z jeziora, ale także opowieść Ewy o okupacji i zbrodniach wojennych.

Dwie płaszczyzny czasowe przeplatają się ze sobą tworząc pełen obraz historii.
Książka jest mieszaniną gatunków. Porusza wiele tematów, czasy wojny i zagładę Żydów na terenach Łodzi. Sprawy kościoła, wiary, zwątpienia i bluźnierstwa.
Świat dorosłych i ludzi młodych.
Są tajemnice z przeszłości, zdarzenia paranormalne i niewyjaśnione.
Jest wszystko to co lubię w książka...