Cytaty z książki "Osiecka. Rodzi się ptak"

“Gdybym miała odpowiedzieć na pytanie: Kim jestem?... Napisałabym taki wiersz - "Kundle całego świata łączcie się...". Mam taki pokręcony życiorys.”

“Losy Agnieszki Osieckiej skarlały do anegdoty.”

“Z biegiem lat Osiecka zapomniała o stygmatyzującym "odmieńcu" i odkryła w sobie ciekawego "mieszańca" - krzyżówkę wielu narodów oraz formacji kulturowych.”

“Osiecka przez całe życie pozostawała wierna (po)etyce anegdoty. Uważała ją za narzędzie doskonale oddające (i doceniające) naturalną bioróżnorodność.”

“Na przełomie lat 40. i 50. w głowie nastoletniej Osieckiej zalęgła się nieprzyjemna myśl o tym, że życiu na Ziemi najbardziej zagraża człowiek.”

“W odróżnieniu od wielu rówieśników Agnieszka przejmowała się losami świata.”

“W szkole średniej Agnieszka zaczęła regularnie i systematycznie notować codzienne zdarzenia w dzienniczku. Zapiski prowadziła na gorąco - często w formule "wielkiej rozmowy" z samą sobą.”

“Osiecka nie fotografowała tłumów. Nawet podczas studiów dziennikarskich, które odbyła przecież za stalinizmu, nie robiła zdjęć "masom", "ludowi" czy "narodowi" - ot, choćby w celach dokumentacyjnych. "Rzesze", "chmary" ani "ciżba" nie stanowiły dla niej tematu.”