Publikacja oparta na bogatej i gruntownej podstawie źródłowej, prezentuje działalność kontrwywiadu Wojska Polskiego w czasie II wojny światowej i w okresie powojennym. Przedstawia strukturę organizacyjną służb informacji, zachodzące w niej zmiany oraz podporządkowanie formalne i nieformalne (dotyczące władz politycznych i partyjnych państwa) Opisuje tez mechanizmy i sposoby działania pracowników informacji. Funkcjonariusze z pionu śledczego znani byli ze stosowania różnych form przemocy wobec osób zatrzymanych. Każdy pretekst był dobry do znęcania się nad poszkodowanym, aby w konsekwencji zmusić go do przyznania się do czynów przestępczych, których de facto nie popełnił. Autor wymienia nazwiska oficerów informacji - oprawców, dane i personalne osób poszkodowanych.