Opuścić wczoraj

 Mimo skondensowanej zawartości takich treści nie połyka się na śniadanie. W ogóle czyta się dość trudno, gdy kolejny raz dziecko przeżywa niewyobrażalny dramat, gdy spotyka je najgorsze od najbliższych. Losy nastoletniej Katarzyny przerażają, bo takich rodzin jest wokół mnóstwo. Nie wiemy co tak naprawdę dzieje się za drzwiami ich domów, ale pozory normalności nie trwają wiecznie. 
 Jeśli dziecku dzieje się krzywda to rodzić staje w obronie, a co jeśli krzywdzi właśnie rodzic? Co jeśli dom rodzinny nie daje bezpieczeństwa? 
 Pozorancka rodzina, która w niedziele udaje się do kościoła, a na co dzień opluwa się, nie dbając o żadne wartości, nie zwracając uwagę na potrzeby dziecka. Dziewczyna jako odskocznie, a zarazem wyciszenie po kłótniach rodziców i przeniesienie się w inny świat traktuje malowanie. Ewidentnie uzdolniona, ale zaniedbywana i opuszczona nie tylko przez rodziców, ale i środowisko rówieśników, w którym nie może znaleźć dla siebie miejsca, żyje jak niewidzialna. Wkroczenie w wiek dojrzewania przynosi jej sprzeciw wobec tego jak jest traktowana. Niestety przewraca się tez jej życie do góry nogami, gdy zostaje napiętnowana przez gwałt. Niewyobrażalne co musiała przejść w swojej sytuacji, jednak podjęcie przez nią decyzji o zakończeniu swego życia nie może dziwić. To przecież nie chodzi jedynie o ten "wypadek", ale całe dotychczasowe życie Katarzyny, gdzie dziewczyna nie dostała zainteresowania od bliskich, nie odwzajemniano jej miłości, nie zapewniano...