Opowieści starego antykwariusza

"Opowieści starego antykwariusza" to spore pozytywne zaskoczenie i bardzo jestem zadowolona, że powstała seria Biblioteka Grozy, bo inaczej chybabym po tę książkę nie sięgnęła nigdy. W czasach liceum, kiedy ze znajomymi przekazywaliśmy sobie do czytania książki z rąk do rąk, dyskutując później o nich zawzięcie, nasze młode umysły chłonęły jak gąbka i szukaliśmy nowych czytelniczych doświadczeń. Akurat w dziedzinie klasyki grozy jaraliśmy się głównie Lovecraftem, o panu M.R. Jamesie nikt się nawet nie zająknął, a to bardzo wielka szkoda!

"Opowieści starego antykwariusza" to opowiadania z bardzo subtelną domieszką grozy, jednak z cudownym klimatem. Stare angielskie dwory, tajemnicze księgi i inne enigmatyczne zapiski, labirynty, nawiedzone pokoje hotelowe, krypty, zakopane skarby, magiczne runy - to tylko kilka przykładów atrakcji, jakimi uraczy nas pan James w swoich opowieściach. Nie zapominając oczywiście o duchach, upiorach i innych marach, które są atrakcją główną. Dla spragnionych masakry czytelników od razu ostrzeżenie - nie tędy droga. Tu nie znajdziecie nawet oślizłych macek Lovecrafta, nie będzie nic ohydnego, może poza kilkoma małymi włochatymi pajączkami, ale to przestraszyć może tylko prawdziwych wrażliwców i antyfanów ośmionogich stworzonek :)

Marek Nowowiejski napisał, że te historie oczarowują do dziś i ja się z nim zgadzam. Oczarowują, nie straszą. Mogłabym je czytać bez końca, nawet jeżeli jedno jest podobne do drugiego. Nie przeszkadza mi po...

Prawdziwie pionierskie i jedyne w swoim rodzaju opowiadania grozy w stylu bliskim Lovecraftowi. Erudycja, inspiracje klasyką i historią, zagadki i łacińskie wtrącenia to zdecydowane atuty tego zbiorku. Dłuższy i ciekawszy opis w wątku bloga: htttp://jacthulhu.pl. Polecam i "wypełniam" wszystkie pięć gwiazdek.