Opisanie i dzieje miasta Mirska na Śląsku. Część 1

Wydane w 1829 roku Opisanie i dzieje miasta Mirska na Śląsku Johanna G. Bergemanna (1783–1837) to monumentalne kronikarskie dzieło, a zarazem portret mikro-świata: niewielkiego nieobwarowanego miasta położonego na granicy Śląska i Łużyc, u podnóża Gór Izerskich, nad rzeką Kwisą. Śledząc jego dzieje od czasów najwcześniejszych, poznajemy burzliwą historię regionu, z jego ważnymi zamkami (Czocha, Gryf, Leśna, Świecie),innymi miastami (Gryfów, Lubomierz, Lwówek, Lubań, Jelenia Góra),okolicznymi miejscowościami (Świeradów, Orłowice, Gierczyn, Przecznica, Unięcice, Giebułtów, Stara Kamienica) i ważnymi rodami (Schaffgotschowie, Nostitzowie, Uechtritzowie, Zedlitzowie). W pierwszych dwóch rozdziałach zawarł autor geograficzne opisanie Mirska i historię jego kolejnych właścicieli, a kroniki poszczególnych stuleci opatrzył historyczno-kulturową charakterystyką obyczajów i sposobu życia. Całość stanowi szeroką panoramę dziejową, w której wydarzenia o skali europejskiej czy krajowej — zmiany władców i przekształcenia państw, wojny i przemarsze wojsk, wielkie spory religijne — tworzą tło dla relacji dotyczących wypadków i przypadków dnia codziennego i historii lokalnej: powodzi, pożarów, wichur, anomalii pogodowych, urodzajów i nieurodzajów, egzekucji, ceremonii, świąt i zabaw. Tom kończy się na roku 1740, w przeddzień zajęcia Śląska przez Prusy Fryderyka Wielkiego. Tekstowi towarzyszą kolorowe ilustracje: plan Mirska autorstwa Friedricha B. Wernhera oraz grafiki Christopha Nathego (na rozkładówce) i Friedricha Augusta Tittela. Książka ukazuje się w serii Silesiaca, w której prezentujemy tytuły związane z historią Śląska.