„Dzieło Gombrowicza nie może być mierzone upływem kilku dziesięcioleci. Jest pomnikiem prozy polskiej, częścią tej całości, do której należą też Pasek i Sienkiewicz”.
Czesław Miłosz
W „Operetce” Witolda Gombrowicza nie ma akcji w tradycyjnym znaczeniu. Plejadę bohaterów stanowią dziwaczne postacie podzielone na dwie warstwy społeczne: arystokrację i lokajstwo. Scharakteryzowanie obu grup przez stereotypy uwidacznia dążenie do wyzwolenia się od form, wszechwładnej prozy krępującej ludzkość.
Prezentowany spektakl jest telewizyjną wersją przedstawienia zrealizowanego przez Teatr Narodowy w 2000 roku. W tej wybitnej, zdaniem wielu recenzentów, inscenizacji Grzegorzewski przestrzega, że „marzenie o wyzwoleniu z więzów kultury może obrócić się we współczesną formę barbarzyństwa”.
(Elipsa,2007)
[Elipsa, 2007][Elipsa, 2007]