W książce przedstawione zostały różnice w systemach fonologicznych i ich fonetycznych realizacjach, dające się zauważyć w trzech zachodniosłowiańskich językach: słowackim, czeskim i polskim. W swoich analizach autor zastosował specyficzny model fonetyki opisowej (określa ją mianem fonetyki operatywnej), koncentrujący się nie tyle na prostym wyliczeniu podstawowych różnic, ile raczej na wyodrębnieniu tych, które przyczyniły się do wytworzenia w poszczególnych językach nowych (w przypadku każdego z nich odmiennych) narzędzi i sposobów konstruowania wypowiedzi.