W teorii sztuki operacyjnej w Polsce mamy do czynienia z dużą, niezagospodarowaną niszą; odczuwalny jest brak pełnej teoretycznej konceptualizacji operacji połączonych. Dokonał tego Autor niniejszego opracowania. Jego opublikowanie trafi też bez wątpienia w zapotrzebowanie praktyków, którzy otrzymają dobre teoretyczne wsparcie oraz wartościowe rekomendacje/instrukcje do działań. Autor wyraźnie wskazuje na najistotniejsze konteksty podejmowanej problematyki. To w pierwszym rzędzie: współczesne, zmieniające się środowisko bezpieczeństwa, nowy ład międzynarodowy, zmieniająca się rola państwa, demonopolizacja przemocy. Każe postrzegać sens operacji wojskowych, w tym operacji połączonych, poprzez pryzmat funkcji i ról sił zbrojnych jako instrumentu polityki w stanie pokoju, kryzysu i wojny. Z uznaniem trzeba odnieść się do poziomu pisarstwa, do przyjętego w opracowaniu języka. Autorowi udało się bowiem przedstawić specjalistyczną problematykę rzetelnie i interesująco. Znalazł formę przekazu godzącą potrzeby nauki, praktyki i dydaktyki. Operacje połączone to pozycja bardzo rzetelna, pozbawiona tez ryzykownych, taniego efekciarstwa. To pozycja o najwyższym poziomie profesjonalizmu. W Polsce książka o porównywalnym poziomie w dziedzinie sztuki operacyjnej - K. Nożki - ukazała się ostatnio około trzydzieści lat temu. Z recenzji prof. dr. hab. Bolesława Balcerowicza